بیمارستان الزهرا اصفهان

بیمارستان الزهرا اصفهان در سال ۱۳۴۵ تأسیس شد و از آن زمان به عنوان یکی از اصلی‌ترین مراکز درمانی دولتی و دانشگاهی استان اصفهان شناخته می‌شود. در اوایل فعالیت خود، این بیمارستان با هدف ایجاد بستری مجهز جهت ارائه خدمات پزشکی با کیفیت و همگام با استانداردهای جهانی تأسیس گردید. بنیان‌گذاران این بیمارستان با درک نیازهای رو به رشد جامعه و اهداف آموزشی دانشگاه اصفهان، پروژه‌ای بلندمدت را برای تأسیس یک مرکز درمانی جامع آغاز کردند.

با گذشت زمان، بیمارستان الزهرا به تدریج از یک مرکز ابتدایی به یک بیمارستان مجهز به زیرساخت‌های پیشرفته تبدیل شد. در دوره‌های ابتدایی، صرفاً بخش‌های عمومی و برخی واحدهای تخصصی راه‌اندازی می‌شد، اما همزمان با پیشرفت فناوری و افزایش تقاضای خدمات تخصصی، واحدهای فوق تخصصی مانند جراحی‌های پیشرفته، مراقبت‌های ویژه و آزمایشگاه‌های پیشرفته به کار گرفته شدند.

در دوران توسعه، بیمارستان الزهرا با جذب پزشکان و متخصصان برجسته و همکاری نزدیک با دانشکده پزشکی دانشگاه اصفهان، توانست زیرساخت‌های آموزشی و پژوهشی خود را بهبود بخشد و به عنوان یک مرکز علمی نیز مورد توجه قرار گیرد. این بیمارستان با راه‌اندازی دوره‌های آموزشی و پژوهش‌های مستمر، زمینه بهره‌مندی از تجربیات بین‌المللی را برای کادر درمانی خود فراهم ساخت.

با گذشت سال‌ها، فناوری‌های نوین تشخیصی و درمانی در بیمارستان الزهرا به کار گرفته شدند. نصب تجهیزات تصویربرداری مدرن، راه‌اندازی واحدهای آزمایشگاهی تخصصی و به‌کارگیری سیستم‌های اطلاعاتی پیشرفته، باعث شدند تا تشخیص و درمان بیماری‌ها با دقت بسیار بالا انجام شود. همچنین افزایش ظرفیت بستری و راه‌اندازی واحدهای مراقبت ویژه، بیمارستان را به مرجعی برای بیماران با شرایط بحرانی تبدیل نموده است.

تاریخچه ساخت بیمارستان الزهرا اصفهان

مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) در یکی از زیباترین و خوش آب و هواترین مناطق اصفهان، در نزدیکی پارک کوهستانی صفه قرار دارد. کلنگ‌زنی این مرکز در سال 1353 انجام شد، اما افتتاح و بهره‌برداری از آن به سال 1372 موکول گردید. هدف این بود که ساخت این بیمارستان بزرگ تا سال 1354 به پایان برسد. مساحت این بیمارستان حدود 60 هزار متر مربع بود و به دلیل عظمت آن، نیاز به پیمانکاران با تجربه و کارآمد داشت. دو گروه پیمانکار در مناقصه شرکت کردند: یکی پیمانکاران ساختمانی و دیگری پیمانکاران تأسیساتی. نقشه‌های بیمارستان توسط مهندسین مشاور (نظام عامری، کمونه، خسروی) و تحت نظارت استادان بالینی و دکتر معتمدی طراحی شد.

پیمانکار برنده مناقصه ساختمانی، بهای پایینی را پیشنهاد داد و قرارداد تنظیم شد و کارهای اجرایی آغاز گردید. پیشرفت کار به قدری سریع بود که پس از حدود یک سال، عملیات خاک‌برداری و اسکلت ساختمان به پایان رسید. اما ناگهان قیمت نفت صادراتی به شدت افزایش یافت و این امر موجب بروز تورم ناگهانی در تمامی قیمت‌ها، از جمله دستمزدها و مصالح ساختمانی شد. از آنجا که پیمانکاران در فهرست بهای پیشنهادی خود چنین افزایشی را پیش‌بینی نکرده بودند و سازمان برنامه نیز معمولاً بیش از یک سال بعد از وقوع تورم، ضریب اصلاحی برای فهرست بها تعیین می‌کرد، مشکلات مالی برای پیمانکار ساختمانی آغاز شد. توافق شد که ادامه کار به پیمانکار دیگری واگذار شود، اما این پیمانکار جدید نیز در عمل به ناتوانی خود پی برد و بهانه‌جویی و وقت‌کشی کرد. در نتیجه، پروژه‌ای که باید تا سال 1354 به بهره‌برداری می‌رسید، نیمه‌تمام ماند و سال‌ها متروک باقی ماند تا اینکه پس از انقلاب با صرف میلیاردها تومان به اتمام رسید و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. مبلغ قرارداد ساختمانی برای این 60 هزار متر مربع حدود 75 میلیون تومان و قرارداد تأسیساتی نیز حدود 75 میلیون تومان بود؛ بنابراین اگر مشکلات تورم و پیمانکار پیش نمی‌آمد، کل هزینه بیمارستان حدود 150 میلیون تومان می‌شد.

این بیمارستان اکنون با مساحت عرصه 27 هکتار و مساحت بنا 80,000 متر مربع، با تجهیزات پیشرفته و منحصر به فردی نظیر MRI، سنگ‌شکن برون‌اندامی، سی‌تی‌اسکن اسپیرال، سی‌تی‌اسکن 64 اسلایس، ERCP و دستگاه‌های لازم برای جراحی استریو تاکسی در بخش‌های تخصصی مانند همودیالیز، پلاسما فرز، کاشت حلزون و پیوند کلیه فعالیت می‌کند. همچنین این مرکز دارای بخش‌های فوق تخصصی شامل ریه، گوارش، نفرولوژی، روماتولوژی، خون و انکولوژی، جراحی اطفال، نوزادان، فک و صورت، عروق و جراحی پلاستیک است و خدمات خود را به بیماران محترم استان اصفهان و استان‌های همجوار ارائه می‌دهد.